BENİM YALNIZLIĞIM KÖPEK YALNIZLIĞI
Benim Yalnızlığım köpek yalnızlığı Sürer bütün sokakları boyunca dünyanın Nereye gitsem, orada yalnızlığımı beni bekler bulurum Her sabah evler boşalır, bir sel akar yollardan caddelere Ben, ben kendi içimde kaybolurum
Ne gidecek yerim vardır, ne bekleyenim Gökyüzü saltanatım, dünya soframdır benim Zamanlar geçer, mevsimler değişir, Değişmez benim kaderim! Görür yüzüme bakanlar ilk aldanmışlığımı Söyler, köpek yalnızlığımı gözlerim.
Ne zaman ellerin tenime değse, İnsan yüreğim o zaman çarpar, Yalnızlık bir o zaman terk eder beni Tutar eşsiz gözlerin dağınık saçlarımdan O ışıktan dünyasına sürekler beni Ellerin bir bir ayıklar eski halimden ne kalmışsa Doldurur sevgiyle, ümitle, aşkla Suyum çekilmişse, içim boşalmışsa Verdiğin mutluluktan, sunduğun aydınlıktan Bir anda değişir bakışlarım Çözülmüş bir yumağı yeniden sarmaya başlarım Işıkların demet demet, denizlerin dalga dalga gelir üstüme Yokluğun ölüme, varlığın aşka çağırır bir yandan
Bilirim, bilirim birazdan gideceksin Saatleri durduramam, insanları öldüremem Ne çare ? Bende güçsüzüm bir yerde Kadere karşı duramam işte! İşte çirkin alın yazım Sensizliğe mahkûm eder İşte o zaman, yıkılmış bir şehirdir kalbim İçinde baykuşlar öter…
Dünyaya gelişimin 33. yılına bir basamak kala Bütün basamakların birden çöktüğünü hissederim Dünyaya gelişimin 33. yılına bir basamak kala Kırk kuruş etmez kaderim her adım başında Beni bir kez daha boğmaya başlar Göz bebeklerim sönmeye, ellerim soğumaya bağlar Taşlar yağar üzerime gökyüzünden Uzun, sivri iğneler saplanır tenime Bir kere daha içim isyanla dolar Bir kere daha lanet ederim dünyaya geldiğime
Kapını açık tut, pencereni kapatma! Yarın evinin önünden ben geçeceğim O zaman, o zaman duvarların ağladığını duyacaksın. İlk çağırışımda gel! İkincisinde çok geç olabilir Ve, Ben ilk çağırışında geleceğim İkincisinde çok geç olabilir...
Kim bilir? Nasılım ve Neredeyim? Bulursan ne olur beni bırakma! Bulamazsan, aradığın yerdeyim Hani o toprakların denizle kesiştiği Kumların üzerine yorgun gölgelerin düştüğü Sevenlerin ürkek adımlarla buluştuğu o yerde
Elini uzatsan tutacaksın Tutsan, göreceksin, görsen seveceksin Aradığın benden başkası değil! Farkındayım! Kayan bir zamandır avuçlarından Uzat ellerini! Susadım!…
Güzelliğin bir eski şarap gibi sızıyor parmak uçlarından Haydi, haydi gel! Diyorum. İlk çağırışımda gel! Gel ki, aydınlığında bütün geceler gündüz olsun Dinle, Dinle bak ! Uzak bir saat 12’yi çalıyor
Ne güç anlamıyor musun? Bir ömür boyu, arayıp da seni bulamamak Ben yokluğunda böyle yok, böyle yoksun… Ben yokluğunda, böyle paramparça, Yok sensiz olmak! Hiç olmamak!
By Kim
Yukarıdaki şiir ; "
http://yetkisiz.blogcu.com/benim-yalnizligim-kopek-yalnizligi/3345659 " adresinden alınmıştır.